ADHD, czyli zespół nadpobudliwości ruchowej, jest w szczególności mocno powiązany z okresem dzieciństwa. Właśnie wtedy zazwyczaj diagnozuje się po raz pierwszy ten dotkliwy problem, a także wdraża leczenie. Dowiedz się, z czym wiąże się ADHD u dzieci, dzięki czemu łatwiej będzie ci opiekować się własną pociechą.
Czym w ogóle jest ADHD?
ADHD jest bardzo dobrze znane w powszechnej świadomości już od wielu lat. To zespół nadpobudliwości psychoruchowej, który często może być trudny do odróżnienia – przynajmniej na podstawie pierwszej obserwacji – od zwykłego, żywego dziecka. Jest to jednak zespół symptomów, które składają się na pełen obraz kliniczny tego problemu.
ADHD wiąże się przede wszystkim z trzema obszarami, na których występuje. To nie tylko nadpobudliwość ruchowa, ale także deficyty koncentracji uwagi oraz problemy z temperowaniem własnych emocji. To zaburzenie neurorozwojowe, które jest zazwyczaj w pełni wykrywalne między 6 a 12 rokiem życia. Można je zaobserwować w nie pełnoobjawowej wersji także u dzieci młodszych. Wciąż też pozostaje spora grupa osób dorosłych, która w dzieciństwie nie została zdiagnozowana, pomimo że cierpi na ADHD.
ADHD u dzieci: nadpobudliwość ruchowa
Nadpobudliwość ruchowa z całą pewnością jest tą cechą, którą w społeczeństwie najmocniej kojarzymy z ADHD. Do jej głównych objawów należą:
- hałaśliwa zabawa, spędzanie czasu w ruchu,
- poruszanie rękami i nogami nawet podczas pozornego spokojnego siedzenia,
- trudność z siedzeniem w spokoju, również w sytuacjach i miejscach, w których jest to wymagane (np. szkoła, kościół).
ADHD u dzieci: zaburzenia koncentracji uwagi
Deficyty uwagi to drugi ważny obszar, w którym występują problemy w przypadku osób dotkniętych ADHD. Możemy przede wszystkim zaobserwować, że dziecko:
- nie koncentruje się na jednej czynności,
- gubi lub psuje swoje rzeczy przez nieuwagę bądź w złości,
- nie słucha tego, co mówią starsze osoby; nie wykonuje nakazów; zapomina to, co usłyszało,
- jest roztargnione, nie czyta poleceń, przez co często popełnia błędy w szkole,
- unika czynności, w które musi się nadmiernie angażować,
- ma trudność z organizacją własnego czasu.
ADHD u dzieci: emocje i impulsywność
Ostatnią sferą, w której objawia się ADHD, są emocje doświadczane przez osoby cierpiące na ten zespół. Jednocześnie często pojawia się impulsywność, przez co dziecko:
- przerywa wypowiedzi innych,
- jest niecierpliwe,
- nie reaguje na upomnienia i kary,
- ma wiele konfliktów z innymi dziećmi,
- przeszkadza innym, wyrywa zabawki, krzyczy, jest agresywne.
Jak wygląda leczenie ADHD u dzieci?
Pozostawione bez leczenia dziecko z ADHD niestety nie będzie miało łatwego życia. Brak wsparcia powoduje wiele trudności w życiu szkolnym i późniejszej pracy. Na szczęście jednak zdiagnozowane ADHD można z powodzeniem leczyć, co łagodzi jego objawy i pomaga w dostosowaniu się do społeczeństwa.
Obecnie leczenie ADHD u dzieci polega między innymi na zastosowaniu farmakologii, co wycisza objawy takie jak brak koncentracji, impulsywność, emocjonalność i nadpobudliwość kinetyczna. W ten sposób poprawione zostaje codzienne funkcjonowanie w życiu społecznym czy szkolnym. Często dodatkiem jest także psychoterapia, która uczy dziecko, jak ma radzić sobie ze swoimi własnymi zachowaniami i emocjami.
